"Podróż i Oczywistość" Dzisiaj słowo nie daje się podróżować ktoś powyjmował  oczy gwiazdom już gwiazda nie widzi gwiazdy . A ja ubrałam się w uśmiech utkany z ulotnej radości wpięłam niestałość w rosnące włosy ubrałam się niewiedzę skrojoną nie na moją miarę . Śniłam rozmowę  z przyjacielem Boga . Szukam miejsca we wszechświecie z nadzieją życia, że Bóg pomieści w sobie moje żałosne ciało i płonące gwiazdy . Maria Libudzisz. Sanktuarium Annapurny                 Sagarmatha kamienne ciało niezmącone. spojrzenie w milionach lat utrwalone lodowe zamyślenie w aureoli mgieł Sagarmatha - kąpiel w niebie bierze. A ja oparta o wiatr rozmarzona skaczę w kałużę rozdarta w pół obrazem nieba i ziemi  ... w niebie  tonę w obliczu kroczącej góry zdziwionej. Święcę święty czas w Indiach. Liczy się tylko ten czas kiedy jestem w podróży Podróżuję  po  ludziach i daję się podróżować. Świat  sytych i nienasyconych nakłada się wzajemnie . Oczy , uszy mam przekłute . Mistrzem w naprowadzaniu na czucie żywego otoczenia jest współobecność, współodczuwanie, połączone z cierpieniem własnym - pozwala bardziej być . Świat mi nie przeszkadza . Nie mogę bardziej być niż jestem. Maria Libudzisz

Podróż i oczywistość Ten który przeszedł przez skamieniały dym. Sagarmatha - Everest  Rydwany wiatru Lhotse

Sanktuarium A n n a p u r n y